Δύο τύποι πίνουν καφέ απ' έξω από μια εκκλησία. Τελειώνει η λειτουργία και
ο παπάς περνάει έξω από το καφενείο κουτσαίνοντας.
Ο ένας από τους δύο:
- Παπά έλα να σε κεράσουμε καφέ.
- Δεν μπορώ τέκνο μου, γιατί έπεσα και χτύπησα στο μπιντέ και δεν μπορώ να
κάτσω. Μια άλλη φορά ευχαριστώ.
- Στο καλό να πας παπά.
Φεύγοντας ο τύπος ρωτάει τον φίλο του:
- Ρε συ, τι είναι ο μπιντές;
Και ο φίλος του:
- Ξέρω 'γω μωρέ μαλάκα, 40 χρόνια έχω να πάω στην εκκλησία
------------------------------------------------------------------------------------
- Θεούλη μου, να έχεις καλά την μαμά μου, τον μπαμπά μου και να δώσεις ένα
μεγάλο φιλί στην γιαγιά μου!
Την επόμενη ημέρα πέθανε η γιαγιά.
Το βράδυ:
-Να έχεις καλά την μαμά, τον μπαμπά και να δώσεις ένα φιλί στην θεία.
Την επόμενη ημέρα πέθανε η θεία.
Ο μπαμπάς που την είχε ακούσει και εκείνο το βράδυ έκατσε έξω από την πόρτα και
άκουσε:
- Να έχεις καλά την μαμά μου, τα αδερφάκια μου και να δώσεις ένα τεράστιο φιλί
στον μπαμπά μου.
Ο μπαμπάς πέρασε μία πολύ δύσκολη νύχτα, αλλά μέχρι το βράδυ που γύρισε σπίτι,
τίποτε δεν του συνέβη.
- Γυναίκα, λέει στην γυναίκα του, βάλε μου να φάω γιατί είχα μία πολύ δύσκολη
μέρα.
- Εσύ είχες δύσκολη μέρα; Εγώ τι να πω που ήρθε σπίτι ο κουμπάρος και πέθανε;
-------------------------------------------------------------------------------------
- Άκου γιε μου, θα κάνουμε μια συμφωνία: Όταν περάσεις όλα τα μαθήματα που
χρωστάς στη σχολή σου, βγάλεις το σκουλαρίκι και κόψεις τα μαλλιά σου, θα σου
δώσω το αμάξι.
Περνάει λοιπόν κανένα δίμηνο, και ο γιος ξαναρωτάει τον πατέρα του για το
αμάξι, οπότε ο πατέρας του του λέει:
- Ξέρεις γιε μου, είμαι πολύ περήφανος για σένα! Στην εξεταστική πέρασες όλα τα
μαθήματα, έβγαλες το σκουλαρίκι, αλλά δεν έκοψες τα μαλλιά σου!
- Ξέρεις μπαμπά... απαντάει ο γιος, το ξανασκέφτηκα αυτό με τα μαλλιά, και είδα
ότι και ο ίδιος ο Χριστός και οι μαθητές του είχαν μακριά μαλλιά...
Και συμπληρώνει ο πατέρας του:
- ...Ναι, και όπου πήγαιναν, πήγαιναν με τα πόδια.
---------------------------------------------------------------------------------
Από 19 ετών έως 50 τον φωνάζουν πούτσο,
Από 51 ετών έως 70 τον φωνάζουν... αλλά...
Δέν ακούει!! ! !
--------------------------------------------------------------------------------
Ήταν 3 νυχτερίδες και ήταν να κάνουν διαγωνισμό για το ποιά θα πιει το
περισσότερο αίμα.
Φεύγει η πρώτη, γυρνάει με αίμα να στάζει από το στόμα της.
- Βλέπετε εκείνον τον τοίχο; ρωτάει τις άλλες δύο.
- Ναι, λένε οι άλλες δύο.
- Πίσω από αυτόν είναι έναν λιβάδι και πήγα εκεί πέρα και ήταν κάτι άνθρωποι
που έκαναν πάρτι, και ήπια το αίμα σε κάμποσους.
Φεύγει η δεύτερη και γυρνάει με αίμα σε όλο της πρόσωπο.
- Βλέπετε εκείνον τον τοίχο;
- Ναι, λένε οι άλλες δύο.
- Πίσω από αυτόν υπάρχει ένα βουνό και εκεί πέρα ήταν διάφοροι και κάνουν
κάμπινγκ, και ήπια το αίμα σε κάμποσους!
Πάει και η τρίτη και γυρνά πασαλειμμένη στο αίμα από την κορυφή μέχρι τα νύχια.
- Βλέπετε εκείνον τον τοίχο; ρωτάει.
- Ναι, λένε οι άλλες δύο.
- Ε, εγώ δεν τον είδα!
----------------------------------------------------------------------------------
Ο μικρός Δημητράκης μπήκε
στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό.
Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη
μαμά του τι δώρο ήθελε.
- Μαμά, είπε ο μικρός Δημητράκης, θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας μεγάλος φασαρτζής. Και στο σχολείο και στο σπίτι
όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι
δικαιούται το δώρο.
- Φυσικά! είπε ο μικρός.
Η μαμά του, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον
χρόνο που είχε περάσει. Έτσι, του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί
πως φέρθηκε όλους τους μήνες, από τα προηγούμενα γενέθλιά του. "Και
μετά", του είπε, " γράψε ένα γράμμα στον Θεούλη και εξήγησε γιατί σου
αξίζει το ποδήλατο!"
Έτσι, ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει:
- ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το
προτιμώ κόκκινο.
Ο φίλος σου, Δημητράκης"
Ο Δημητράκης όμως, ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και
τόσο καλό παιδί.
Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε:
- ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Είμαι ο φίλος σου, ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα θελα ένα κόκκινο
ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σ' ευχαριστώ,
Ο φίλος σου, Δημητράκης"
Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε κι αυτό το γράμμα και
άρχισε ξανά:
- ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα 'θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Δημητράκης"
Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό. Έτσι
έγραψε το...
- ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ -
"Θεέ,
Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί
όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ...
Ευχαριστώ.
Δημητράκης"
Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του
'φερνε το ποδήλατο... Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά
του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο"
της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος.
- Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα.
Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά
γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε
μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε, την έχωσε κάτω από το
παλτό του κι έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας.
Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και
χαρτί...
- ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ -
"Θεέ,
Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το
ποδήλατο...
(υπογραφή) Ξέρεις ποιος..."
-----------------------------------------------------------------------------------
Σε
εξετάσεις Φυσικής σε κάποιο πανεπιστήμιο ο καθηγητής εξέταζε τους φοιτητές του
προφορικά και έναν έναν.
Περνάει ο πρώτος, του λέει ο καθηγητής:
- Eίσαι σε ένα τρένο που κινείται
με σταθερή ταχύτητα 80 km/h και κάθεσαι
δίπλα στο παράθυρο. Ξαφνικά ζεσταίνεσαι. Τι κάνεις τότε;
Ο φοιτητής απαντάει:
- Ανοίγω το παράθυρο.
Οπότε του λέει ο καθηγητής:
- Ποια η αντίσταση του αέρα που αναπτύσσεται μετά το άνοιγμα του παραθύρου,
ποια η μεταβολή της τριβής μεταξύ τρένου και γραμμών και τέλος ποια η νέα
ταχύτητα του τρένου;
O κακόμοιρος ο φοιτητής μην
ξέροντας να απαντήσει κόβεται.
Αυτό συνεχίζεται με όλους τους φοιτητές ώσπου μπαίνει ο τελευταίος, ο οποίος
είναι στο τελευταίο έτος.
Του λέει ο καθηγητής:
- Είσαι σε ένα τρένο που κινείται με σταθερή ταχύτητα 80 km/h
και κάθεσαι δίπλα στο παράθυρο. Ξαφνικά ζεσταίνεσαι. Τι κάνεις τότε;
- Βγάζω το σακάκι μου, λέει ο φοιτητής.
Ο καθηγητής του λέει:
- Ζεσταίνεσαι πολύ!
- Ε τότε βγάζω και τη μπλούζα μου.
- Ζεσταίνεσαι πάρα πολύ!
- Ε, βγάζω και το παντελόνι μου αν ζεσταίνομαι τόσο πολύ.
- Μα μιλάμε καίγεσαι!
- Ε, τότε βγάζω και το σώβρακό μου, τι να κάνουμε.
- Ωραία... Είναι κι ένας αράπης εκεί και αν το βγάλεις θα σε αγαπήσει... Ακόμα
θες να γδυθείς;
- Κοιτάξτε κύριε καθηγητά εγώ προσπαθώ να πάρω πτυχίο εδώ και πόσα χρόνια και
συνέχεια με κόβετε. Και ΟΛΟ το τρένο με αγαπάει, εγώ το παράθυρο ΔΕΝ το
ανοίγω!!!
Σαβ Απρ 26, 2008 11:34 am
