Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
Η κυρά μας η μαμή
Βασιλειάδου: Τα μαυρομάτικα ματιάσματα, καθώς και τα μαυρομάτικα
φασόλια
δεν είναι τίποτα. Το γαλανό μάτι όμως είναι γερό μάτι. Φτάνει μέχρι
το
μεδούλι...
Η κυρά μας η μαμ
Μακρής: Μπα, έχει και γιο η μαμή;
Ελένη Ζαφερίου: Ναι, ο νεαρός που ήρθε τελευταία.
Μακρής: Ο φοιτητής της ιατρικής; Μπα, δεν το 'ξερα ότι στο
πανεπιστήμιο
έβαλαν και έδρα ξεματιάσματος...
Η κυρά μας η μαμ
Επισκέπτρια: Πώς είναι ο κύριός σου Ασημίνα;
Υπηρέτρια: Καλά είναι. Μόνο που είναι άρρωστος στο κρεβάτι και πονάει
πολύ.
Επισκέπτρια: Εμ τότε τι μαύρα καλά ειναι; Κι η κυρία σου είναι μέσα;
Υπηρέτρια: Όξω ήτανε, αλλά μπήκε μέσα...
Η κυρά μας η μαμή
Κόρη: Πατέρα, ο γιατρός σας είπε να κάνετε δίαιτα.
Κώστας Δούκας: Μωρέ τι μου λες; Να βράσω τους γιατρούς και να πιω το
ψαρόζουμό τους!
Μην είδατε τον Παναή
------
Μιχαλόπουλος: Πως πας από φωνή Γεώργιε;
Ληναίος: Έτσι κι έτσι. Γιατί;
Μιχαλόπουλος: Είσαι να σε πάρω για αριστερό;
Ληναίος: Δηλαδή θα τραγουδάω τραγούδια του Θεοδωράκη;
Μιχαλόπουλος: Όχι βρε, για αριστερό ψάλτη!
Ληναίος: Μα δεν ξέρω.
Μιχαλόπουλος: Θα μάθεις.
Ληναίος: Ναι, αλλά ώστε να μάθω θα ανατριχιάσει μέχρι και ο ύψιστος
από
τα φάλτσα. Και μ' έχει που μ' έχει στη μπούκα του κανονιού.
Μιχαλόπουλος: Πάψε ανόητε, ο Θεός δεν είναι πυροβολητής!
Μιας πεντάρας νειάτα
------
Κωσταντάρας: Καλά, δεν ντρέπεσαι γέρος άνθρωπος να βγαίνεις με
μικρούλες;
Αυλωνίτης: Ε, όχι και γέρος. Μεσόκοπος... Όπως λέμε μεσοτοιχία...
Μικροί και μεγάλοι εν δράση
Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται
φασολάδες!
O τζίτζικας κι ο μέρμηγκας
(Ο Βέγγος πουλάει ρολόγια)
Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού;
Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα...
Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται... Και με την ευκαιρία έχω
κάτι για σας. Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές: Πάει πίσω μισή ώρα
...
για παρηγοριά!
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ
------
Προς Αυλωνίτη: Πρόσεχε, θα πνιγείς!
Αυλωνίτης: Σιγα μην πνιγώ. Τι είναι το πιάτο μου να πνιγώ; Στέρνα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Προς Αυλωνίτη: Εσύ πρέπει να πεθάνεις για να βάλεις μυαλό...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Φέρμας: Ίσα με τριάντα ίππους φορολογήσιμους κορόιδο είσαι!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Ληναίος: Πώπω αδερφέ μου, τι μυαλό είναι αυτό; Καλά, πως το έχεις
τόσον
καιρό και δε σου έχει μπαγιατέψει;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.
Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Γιατρός (μετράει την πίεση): Εικοσιένα.
Αυλωνίτης: Πολύ δεν είναι γιατρέ μου;
Γιατρός: Να σου πω. Αν ήσουν άλογο θα ήταν μια χαρά. Αλλά για
άνθρωπο,
πολύ είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Ληναίος: Απόδειξη;
Βασιλειάδου: Τι να την κάνεις την απόδειξη; Αν είναι να σου φάνε
λεφτά,
θα στα φάνε και με απόδειξη...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Ρίζος: Αχ κυρία Θεώνη μου, γιατί το νοίκιασες το δωμάτιο;
Βασιλειάδου: Και τι να 'το 'κανα; Αποθήκη για αράχνες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Ρίζος: Τι 'ν' αυτό; Πέφτουν σοβάδες;
Βασιλειάδου: Ναι, πέφτουνε σουβάδες απ' το ταβάνι. Αλλά μη
στεναχωριέσαι. Έχω ένα κράνος στην αποθήκη. Θα στο φέρω.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Αυλωνίτης: Ας όψεται η πίεση.
Βασιλειάδου: Έχεις πίεση;
Αυλωνίτης: Εικοσιένα. Ρόδα... Και μου είπε ο γιατρός να αλλάξω αέρα.
Τι
να κάνω;
Βασιλειάδου: Δεν παίρνεις έναν ανεμιστήρα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Νίκη Λινάρδου: Μα στον κουβά δεν βάζουνε θησαυρό. Κάρβουνα είναι;
Ρίζος: Πως... Δεν έχεις ακούσει που λένε «Άνθρακες ο θησαυρός»;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Αυλωνίτης: Τι διάολο σ' έκανα ωραίο μωρέ και μού 'φαγες τα καλύτερα
υλικά;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Σερβιτόρος: Να πάρω το καπέλο σας κύριε;
Φέρμας: Ασ' το κάτω ρε. Σε πειράζει; Δεν φτάνει που μας παίρνετε το
πορτοφόλι, θέλετε να μας πάρετε και το καπέλο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Άντζελα Ζήλεια: Συνεργείο λοιπόν.
Ληναίος: Συνεταιρικό.
Άντζελα Ζήλεια: Και ανύπαντρος.
Ληναίος: Ναι. Έχω συνεταίρο στο συνεργείο και δεν έχω στη ζωή...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Αυλωνίτης: Ωχ, αδερφέ! Δε με βολεύει εδώ. Πάω να πάρω αέρα στο
κοτέτσι.
Βασιλειάδου: Μα στο κοτέτσι θα πας να πάρεις αέρα;
Αυλωνίτης: Μα το κοτέτσι έχει ασβέστιο!
Βασιλειάδου: Κι άμα θες ασβέστη δεν πας σε κανένα γιαπί να πάρεις
δέκα
κουβάδες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Βασιλειάδου: Κύριε νεόκοσμε! Βγες απ' το κοτέτσι! Θα ζηλέψει ο
κόκορας.
Αυλωνίτης: Μα δεν υπάρχει κόκορας.
Βασιλειάδου: Που πήγε;
Αυλωνίτης: Ξέρω 'γω; Θα πήγε να ξουριστεί.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
(Ο Αυλωνίτης κατά λάθος γκρεμίζει το κοτέτσι.)
Βασιλειάδου: Ανάθεμά σε, τι μου 'κανες! Εμένα το κοτέτσι μου ήτανε
παρθεναγωγείο. Να μην πατήσει μέσα σερνικός! Ποιος θα μου πληρώσει
τώρα
τις ζημιές;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
------
Βασιλειάδου: Τι έχει μωρέ το στρώμα και το ξεκοίλιασες;
Σκωληκοηδείτη;
Ρίζος: Κάτι είχε και μ' ενοχλούσε. Ααα, μα δεν ήτανε ύπνος αυτός.
Γέμισα
ζγρουμπούλια!
Βασιλειάδου: Και μου 'κανες το κρεβάτι μπαμπακολίβαδο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Νίκη Λινάρδου: Λεφτά! Πρέπει να πάω στο κομμωτήριο;
Ρίζος: Στο κομμωτήριο; Γιατί;
Νίκη Λινάρδου: Αφού είμαστε καλεσμένοι το βράδυ. Έτσι θα πάω; Μ' αυτά
τα
μαλλιά;
Ρίζος: Και στο κομμωτήριο τι θα σου κάνουν βρε Αγγέλα; Θα σου βάλουν
άλλα μαλλιά νάυλον; Αλλά έτσι είσαι... Μη μας καλέσουν τζάμπα για
φαϊ.
Δε μ' αφήνεις να το φχαριστηθώ...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Κυρ Απρ 13, 2008 8:03 am
